آمله :
قابض - تقويت و سياه كننده مو - تقويت كننده نيروي جنسي - ضد سودا - ضد بلغم - خونريزي داخلي - بزاق دهان - رطوبت معده - خروج مقعد - بواسير خوني - لثه - قلب - سياتيك - فلج - خون دماغ - تنگي نفس - برونشيت - ديابت - طحال - سوءهاضمه - برص - ضعف عمومي بدن و ...
* نامهاي ديگر آن: آملج، اَملَج، آملا و اونلا ميباشد.
1. طبع آن سرد و خشك است.
2. قابض ميباشد.
3. فرونشاننده گرماي خون است.
4. تقويت و سياه كننده مو است، 20 گرم آمله را در 200 سيسي عرق گزنه خيس نموده سپس خُرد كرده با 100 گرم روغن كنجد جوشانده صاف نموده به موها بماليد، امكان دارد كه موهايتان مشكي گردد.
5. تقويت كننده نيروي جنسي ميباشد.
6. ضد سودا و ضد بلغم است.
7. درمان كننده خونريزي داخلي ميباشد.
8. كم كننده بزاق دهان است.
9. از بين برنده رطوبت معده ميباشد.
10. براي كساني كه پيستون مقعد دارند مفيد است.
11. باعث زود به راه افتادن كودكان ميشود.
12. براي درمان خروج مقعد روغن كنجد و زيتون را بجوشانيد بعد بماليد.
13. براي بواسير خوني از پرورده آن استفاده شود.
14. براي تقويت نور چشم 20 گرم كوبيده با 200 گرم عسل مخلوط كرده روزي يك قاشق ميل شود.
15. براي درمان سياتيك از پرورده آن ميل شود.
16. مقوي لثه است.
17. مقوي قلب ميباشد، 20 گرم با 300 گرم عسل مخلوط كرده روزي يك قاشق ميل شود.
18. براي كساني كه فلج يا سستي بدن دارند آمله 20 گرم در 200 سيسي عسل مخلوط كرده ميل شود.
19. براي جلوگيري از خون دماغ، سائيده آمله را با آب مخلوط نموده بر پيشاني بماليد.
20. براي درمان بياشتهايي با سنبلالطيب يك گرم آمله و يك گرم سنبلالطيب را در 200 گرم آبجوش دمكرده ميل شود.
21. براي درمان شوره سر از روغن آمله استفاده شود در شماره 4 شرح داده شد.
22. دمكرده آمله براي درمان سوزاك و سفليس مفيد ميباشد، 3 گرم در 200 سيسي آبجوش 20 دقيقه دمكرده روزي 3 فنجان ميلگردد.
23. براي درمان تنگي نفس و برونشيت از دمكرده آن مانند شماره 22 ميل گردد.
24. كساني كه ديابت دارند 2 گرم در 200 سيسي آب جوشانده روزي سه فنجان ميل كنند.
25. آمله براي طحال ضرر دارد.
26. براي درمان سوءهاضمه در اثر ناتواني مزاج آمله را در شربت قند بجوشانيد روزي يك عدد ميل شود.
27. براي درمان بيماري برص از آمله به صورت كوبيده همراه با سياه دانه روزي نصف قاشق چايخوري ميل شود.
28. براي بچهدار شدن تا 7 روز، روزي يك عدد آمله پرورده ميل شود.
29. براي درمان سستي كمر در اثر ازدياد شهوتراني تا 40 روز، روزي يك دانه آمله پرورده (كه در عسل و گلاب پرورده شده باشد) ميل شود.
30. براي درمان درد و ضعف عمومي بدن روزي 2 دانه آمله ميل شود.
قسط :
مقوي معده و روده - اشتهاآور - درد كمر - بوي بد دهان - صدا - لكنت زبان - جلوگيري از ريزش آب دهان - دردهاي مفصلي - سياتيك - رماتيسم - زود به حرف آمدن كودكان - سنگ مثانه - يبوست - كك مك - ضد سودا - ديابت و...
* نامهاي ديگر آن: كوشنه، قسط، قسط تلخ، قسط كشميري، قسط شيرين، قسط عربي، قسط بري، خولنجان مصري و براخولنجان ميباشد.
1. مقوي معده و روده است.
2. اشتها را زياد مي كند.
3. صدا را باز ميكند.
4. شهوت را زياد مي كند.
5. بوي بد دهان را از بين ميبرد.
6. درد كمر را تسكين ميدهد.
7. ترشي معده را كم ميكند.
8. از زيادي ادرار جلوگيري ميكند.
9. براي جلوگيري از لكنت زبان تكهاي كوچك از خولنجان را زير زبان بگذاريد.
10. براي اين كه دير انزال شوند تكه كوچكي از خولنجان را نيم ساعت قبل از نزديكي دردهان نگاه دارند.
11. براي جلوگيري از ريزش آب دهان زنجبيل، دارچين، خولنجان از هر كدام 20 گرم مخلوط كرده روزي يك بار هر بار يك قاشق مرباخوري در يك ليوان آبجوش به مدت 20 دقيقه دمكرده سپس ميل شود.
12. براي درمان دردهاي مفصلي و سياتيك و رماتيسم سورنجان مصري، خولنجان از هر كدام 20 گرم نرم ساييده در 300 گرم روغن زيتون ريخته داخل يك شيشه بريزيد درب شيشه را محكم ببنديد آن را در آبجوش با حرارت ملايم به مدت 4 ساعت بگذاريد سپس صاف نموده در محل درد بماليد.
13. براي اين كه كودكان زود به حرف بيايند يك گرم خولنجان را در 500 سيسي شير تازه جوشيده مخلوط كرده به كودك بدهيد اگر كودك دختر است 2 الي 3 مرتبه بيشتر ندهيد.
14. براي از بين بردن سنگ مثانه حضرت امام باقر(ع) فرمودهاند: حليله، بليله، آمله، فلفل، دارچين، زنجبيل، شقاقل، انيسون و خولنجان را به نسبت مساوي ساييده در روغن گاو (كره گاوي) پخته هنگامي كه خنك شد با عسل آميخته روزي يك قاشق چايخوري به مدت 14 روز ميل شود.
15. براي درمان يبوست 4 گرم خولنجان را در يك ليوان آبجوش به مدت يك هفته دمكرده اگر چنان چه يبوست شديد است 14 روز سپس به طور نامتناوب در هفته ميل شود.
16. خولنجان براي افرادي كه ديابت دارند مفيد است.
17. ضد سودا مي باشد.
18. كساني كه كك مك دارند خولنجان را با روغن بادام تلخ مخلوط و روي لكها مالش دهند.
برگ بو :
سردرد بلغمي - دردهاي عضلاني - حواس پرتي - تقويت حافظه - كبد - طحال - خردكردن سنگ مثانه - دل پيچه - درد كمر - تقويت نيروي جنسي - عفونتهاي رودهاي - دردهاي رحمي و ...
* اين درخت در نواحي شمالي ايران پرورش مييابد و در تهران و اطراف آن نيز وجود دارد.
* نامهاي ديگر آن: باهشتان، درخت غار، مازريون، دفنه، شجرةالرند، دهشمت، حب الغار، سازج هندي و غار گيلاسي ميباشد.
1. طبع آن گرم و خشك است.
2. براي سردردهاي بلغمي ميوه درخت برگ بو را با سركه رقيق شده مخلوط نموده ميل كنيد.
3. براي تقويت ذهن و درك بالا از روش شماره 2 استفاده شود.
4. براي رفع لكههاي غير طبيعي پوست ميوه برگ بو كه به حب الغار معروف و به اندازه گيلاس ميباشد به صورت پودر درآورده با عسل مخلوط نموده روي لك بگذاريد.
5. براي از بين بردن لكههاي كبود خون مردگي با روغن حب الغار موضع را مالش دهيد.
* طرز تهيه روغن حب الغار: ميوه و برگ آن را در آب پخته سپس عصاره آن را بگيرند (با فشار صاف نموده) دو برابر وزن آن روغن زيتون اضافه نموده با حرارت غير مستقيم (بنماري) جوشانده تا آب آن تبخير شود و روغن بماند.
6. براي تسكين دردهاي عضلاني و گرفتگي ماهيچهها با روغن حبالغار ماساژ دهيد.
7. جهت تسكين درد گوش چند قطره از روغن حب الغار در گوش بچكانيد، البته بخور ميوه و برگهاي آن مؤثرتر ميباشد.
8. جهت رفع حواسپرتي و تقويت حافظه روغن حب الغار را به شقيقهها بماليد و با روغن از مهرههاي گردن تا كمر را ماساژ دهيد.
9. براي امراض كبد و طحال ميوه اين گياه را با عسل مخلوط نموده ميل شود و جهت درد كبد روغن حب الغار با كمي سركه انگور رقيق شده ميل شود.
10. جهت رفع دل پيچه ميوه اين گياه را سائيده حدود 10 ميليگرم ميل كنيد.
11. جهت خردكردن سنگ مثانه از ميوه اين گياه ميل شود.
12. براي تسكين درد كمر و مفاصل با روغن حب الغار ماساژ دهيد.
13. جهت تسكين دردهاي رحمي از روغن اين گياه به صورت ماليدني ميتوان استفاده كرد.
14. براي تقويت نيروي جنسي در روزهاي چهارشنبه قبل از طلوع آفتاب از بخور برگهاي اين گياه استفاده كنيد.
15. براي سرماخوردگي از دمكرده برگهاي اين گياه ميتوان استفاده كرد.
16. دمكرده برگهاي اين گياه براي عفونتهاي رودهاي مفيد ميباشد.
اوشق :
زكام - آسم - برونشيت - كبد - طحال - رفع خارش - صرع - بلغم - زرداب - كمردرد - سياتيك - شوره سر - دمل - جوش - مفاصل - برص - خنازير - كليه و ...
* نامهاي ديگر آن: اوشك، اوشوينار، اوشه، بدران، زو، طرثوث، شجر?الاوشق، كَندال، كِما، كندل، كِماي اسب، وشا، وُشج و لزاقالذهب ميباشد.
1. طبع آن گرم و خشك است.
2. اوشق صمغي است كه از گياهاني چون كندال، كما، اوشق، كماي اسب، زو، اوشوينار بدست ميآيد.
3. اين صمغ نرم كننده سينه است.
4. براي درمان زكام، نزله، آسم، برونشيت و برونشيت مزمن از اين صمغ ميتوان استفاده كرد.
5. كساني كه مبتلا به بزرگي كبد و طحال هستند از اين صمغ ميتوانند استفاده كنند.
6. جهت درمان گرفتگي و انسداد كبد و طحال ميتوان از اين گياه استفاده كرد.
7. براي رفع خارش اشق را با سركه مخلوط كرده در محل بماليد.
8. براي درمان صرع اين صمغ را با عسل مخلوط كرده ميل شود.
9. مقدار مصرف صمغ 2 تا 4 گرم است و اشخاص ضعيف 1 تا 2 گرم بيشتر ميل نكنند مصرف زياد اين گياه به دهانه عروق آسيب رسانده و جريان خون را مختل مي سازد.
10. كساني كه بلغم و زرداب دارند ميتوانند يك گرم از اين صمغ را در آب حل كرده همراه عسل ميل كنند.
11. در رابطه با آسم اگر با ماءالشعير خورده شود مؤثرتر است.
12. براي درمان سختي بيضهها با سركه مخلوط كرده مالش دهيد.
13. دفعكننده سنگ مجاري ادرار ميباشد همراه ماءالشعير خوردهشود.
14. براي درمان كمردرد، سياتيك 20 گرم صمغ را حل نموده با 200 گرم عسل مخلوط كرده روزي يك قاشق ميل شود.
15. براي شب ادراري صمغ را در روغن كنجد حل كرده به كمر بمالند.
16. در گذشته براي درمان شوره سر از اين صمغ استفاده ميشده است 2 گرم در 100 گرم عرق بيد مخلوط شود سپس در حمام سر را ماساژ دهند آنگاه آبكشي كنند.
17.براي دمل و جوش با سركه مخلوط و بصورت ضماد گذاشته شود.
18. ماليدن اين صمغ بر زخم باعث از بين رفتن گوشتهاي زائد و روئيدن گوشتهاي سالم ميشود وباعث رويش گوشت جديد ميشود.
19. براي تسكين درد مفاصل با عسل مخلوط كرده به صورت ضماد بگذاريد.
20. براي بيرونآوردن جنين از اين صمغ ميتوان استفاده كرد.
21. براي درمان دانههاي بواسير اين صمغ را با عسل مخلوط كرده در محل بماليد.
22. براي بيماري برص و سياهي پوست با سركه مخلوط كرده در محل بماليد.
23. جهت درمان كك و مك با سركه مخلوط در محل بماليد.
24. براي درمان خنازير از مرهم اين صمغ استفاده شود.
25. براي جلوگيري از زيان رساندن به معده بهتر است با انيسون و عسل ميل شود.
26. براي كليه مضر است و بهتر است كه همراه زوفا خورده شود.
پنيرباد :
تب - تقويت نيروي جنسي - سل ريوي - رماتيسم - بازكننده انسداد مجاري عروق - كبد - طحال - احساس ضعف و...
* نامهاي ديگر آن: بوزيدان، پنيربند خوابآور، لاهائي بارو، چيل لاكري، كپينگ، سمالغار و شكران ميباشد.
1. به ريشه اين گياه بوزيدان گفته ميشود و طبع آن گرم و خشك است.
2. حداكثر مقدار مصرف آن 5 گرم است و بايد تحت نظر پزشك مصرف گردد.
3. براي قطع تب از دمكرده يا جوشانده برگ اين گياه استفاده شود.
4. براي تقويت نيروي جنسي از ريشه اين گياه به مقدار 2 – 1 گرم دمكرده بنوشند.
5. جهت درمان رماتيسم از ريشه اين گياه ميتوان استفاده كرد.
6. براي سل ريوي ريشه اين گياه مفيد است.
7. ريشه اين گياه براي افراد پير و سالخورده كه احساس ضعف ميكنند مفيد ميباشد.
8. ريشه اين گياه بازكننده انسداد مجاري عروق، كبد و طحال است.
9. ريشه اين گياه براي بيضهها مضر است بايد با عسل و خردل خورده شود.
درخت موم :
افزايش عرق بدن - سرماخوردگي - سردرد - سرگيجه - تسكين درد - افزايش طول عمر - ترميم استخوانهاي شكسته - نرم كننده سينه - تقويت قلب - خنازير و...
* درخت ديگري به نام درخت موم ميباشد كه از آن موم سفيد ميگيرند. نام علمي آنLigustrum lucidum Ait ميباشد.
* نامهاي ديگر آن: شجرهالشمع و لوئيزپانا ميباشد.
1. جهت افزايش عرق بدن برگ درخت موم را در آب خيسانده بنوشند.
2. جهت سرماخوردگي از جوشانده برگ اين درخت استفاده ميشود.
3. جهت معالجه خنازير از ميوه آن استفاده ميگردد.
4. جوشاندهبرگهاي اين گياه براي سردرد و سرگيجه نيز مفيدميباشد.
5. مصرف ميوه آن براي تقويت قلب مفيد است.
6. مصرف ميوه آن نرم كننده سينه است.
7. جهت تسكين درد و ترميم استخوانهاي شكسته ميوه اين گياه مفيد است.
8. خوردن ميوه اين گياه باعث افزايش طول عمر ميگردد.
كتوس :
بواسير - سوزاك - ضد كرم - اسهال خوني- التيام زخم - سردرد و...
1. نامهاي ديگر آن: كتوسلو، مسلما، شجرهالحرير
2. اين گياه سمي است از خوردن آن خودداري شود.
2. از استعمال خارجي عصاره اين گياه جهت تحليل ورمها، تومورها و رفع التهاب پوست استفاده ميشود.
* گياه ديگري از اين خانواده به نام علمي Asclepias curassavica L. ميباشد.
3. اين گياه نيز سمي است.
4. ريشه اين گياه داروي مؤثري براي بواسير و سوزاك است.
5. عصاره برگ آن ضد كرم است.
6. در موارد اسهال خوني ا زعصاره برگ آن به مقدار كم مصرف ميشود.
7. جهت التيام زخم و جراحت برگ و گل لهشده آن را به صورت ضماد ميگذارند.
8. جهت رفع سردرد گلهاي اين گياه را در آب سرد لهكرده به صورت ضماد ميگذارند.
باقلاي سنت اينياس :
كرم كش - ضد سم - قاعده آور - معرق - ضد كرم - تب - جوش صورت و...
* گياهي است چند ساله و بالارونده و ميوه آن به شكل و ابعاد گلابي است. رنگ پوست ميوه سفيد و داخل آن گوشتي و آبدار است كه داراي 20 – 25 دانه باقلاي سنت اينياس ميباشد. دانهها به رنگ قهوهاي، بدون بو و اگر حرارت داده شوند بوي نامطبوعي از آن برميخيزد. طعم آن تلخ است و اين گياه در فيليپين ميرويد.
* نام ديگر آن فول هندي مسهل ميباشد.
1. در چين از دانه اين گياه به عنوان كرم كش و ضد سم استفاده ميشود.
2. براي التيام زخم چاقو و شمشير نيز استعمال ميگردد.
3. دانههاي آن قاعدهآور، معرق و ضد كرم است.
4. جهت تب و تبهاي نوبهاي مقدار كمي از دانه آن استفاده ميشود.
5. براي انواعي از خونريزيهاي مغزي نظير موكوئيد آپوپلكسي Mucoid Apoplexy از دانه اين درخت استفاده ميشود.
6. اين گياه فوقالعاده سمي است با احتياط و تحت نظر پزشك مصرف شود.
7. مصرف اين گياه فشار خون را بالا ميبرد.
8. شستشو با جوشانده آن باعث سرخي صورت ميگردد.
9. ضماد آن باعث از بين بردن جوش صورت ميشود.
درخت گزانگبين :
اسهال و اسهال خوني - ملين - تقويت كبد - مقوي قوه باه - سوختگي - يرقان - سرماخوردگي - جذام - زخم روده و اثني عشر - صاف كننده صدا - ورم و گرفتگي انسداد مجاري طحال و…
* گزانگبين گونهاي از آن بوتهاي است كه ارتفاع آن تا حدود يك متر ميرسد و پشهها هر سال با نيش زدن اين بوتهها گزانگبين را ميسازند. نوع ديگري از آن در اثر نيش پشه روي برگ درخت بلوط بوجود ميآيد و نوع ديگري از آن درخت پيچيدهاي است كه بلندي آن 10 – 6 متر ميباشد و داراي چوب سخت ميباشد قطر آن 30 سانتيمتر ميباشد برگهاي آن خيلي كوچك و صاف است كه خواص گياهي هر يك با ذكر نام نوع آن بيان ميگردد.
* نامهاي ديگر آن: جزمازج، گزمازج، جزمازق، گز خوانسار، گهزو، گِزگِزو، خشك انگبين، طَرفا، گز علفي، گلنگبين، مان، طَرفَةُ المَنّ، منوالسلوي و حَطَبِ احمر ميباشد.
1. طبع برگ، ريشه و پوست آن سرد و خشك است و طبع شهد آن گرم و خشك است.
2. جهت بندآوردن اسهال و اسهال خوني از پوست درخت گزانگبين به صورت جوشانده استفاده ميشود.
3. گزانگبين ملين و نرم كننده سينه است.
4. گزانگبين خوانساري ضد عفوني كننده دستگاه گوارش است.
5. جهت تقويت كبد، معده و روده از گزانگبين خوانساري استفاده ميشود.
6. گزانگبين خوانساري مقوي قوه باه است.
7. گزانگبيني كه از درخت بلوط گرفته شود جهت تقويت كبد مفيد است.
8. گزانگبين خوانساري كه با آن گز اصفهان را نيز تهيه مينمايند جهت نرمي استخوان مفيد است.
9. جهت درمان سوختگيها از خاكستر اين گياه بپاشند.
10. جهت درمان يرقان كه ناشي از ضعف كيسه صفرا باشد مفيد ميباشد.
11. جهت سرماخوردگي با برگ و ريشه آن بخور دهند.
12. صاف كننده صدا است.
13. جهت بيماري جذام ريشه اين گياه را با روغن زيتون پخته و بمالند.
14. جهت ورم، گرفتگي و انسداد مجاري طحال از شهد گزانگبين استفاده شود.
15. جهت درمان ورمهاي سفت كبد، بازشدن و گرفتگيهاي كبد از گزانگبين در روز حدود 50 گرم از شهد آن حل كرده بنوشند.
16. جهت زخم روده و اثني عشر شهد آن را در آبجوش حل نموده بنوشند.
رشگك :
ادرارآور - تب - اسهال خوني - برونشيت - اخلاط خوني - تنظيم گردش خون - عفونت چشم - گلودرد - تقويت معده - سل و...
* نامهاي ديگر آن: رشگك درشت، رشگك، علفخوني، قيطره و مسيكه ميباشد.
1. دمكرده اين گياه ادرارآور ميباشد برگ آن را مانند چاي دمكرده بنوشند.
2. جهت كاهش تب از دمكرده اين گياه استفاده شود.
3. جهت معالجه اسهال خوني و دردهاي رودهاي ريشه اين گياه را خشك كرده سپس با آتش سرخ كرده تا به رنگ زغال درآيد بعد پودر نموده با آب ميل كنند.
4. استعمال خارجي جوشانده اين گياه براي التيام زخم و رفع سوختگي مفيد ميباشد.
5. جهت برونشيت و اخلاط خوني از دمكرده اين گياه ميل كنند.
6. جهت ترشحات غير عادي عادت ماهانه و ناراحتيهاي پس از زايمان از دمكرده اين گياه استفاده شود.
7. دمكرده اين گياه تنظيمكننده گردش خون است.
8. جهت عفونتهاي چشم 60 گرم رشگك را در يك ليتر آب جوشانده صاف نموده چشم را شستشو دهيد.
9. جهت معالجه سل و جلوگيري از پيشرفت آن از دمكرده برگهاي اين گياه استفاده شود.
10. جهت درمان گلودرد با جوشانده اين گياه غرغره شود.
11. براي تقويت معده مقداري از برگ اين گياه را همراه كمي رازيانه، نعناع و بادرنجبويه دمكرده يكساعت بعد از غذا يك فنجان بنوشند.