اصول و روش های اصلاح گردو
اجزاء ژنتیکی در یک درخت یا یک رقم قابل تغییر نیست اما با دو رگ گیری هدفمند گل های ماده ژنوتیپ های جدیدی تولید می شود. به عبارت دیگر هر نهال بذری به دست آمده از یک گردو یک ترکیب ژنتیکی جدید و متفاوت است (ترکیبی از ژنوتیپ های والدین) با انتخاب هر دو والد، یک اصلاح گر می تواند یک ژنوتیپ برتر، نسبت به والدین آنها تولید کند .
تدوین برنامه برای اصلاح گردو چندین مرحله دارد :
مرحله اول تعریف هدف برنامه است. برای محصولات خشکباری این هدف معمولا شامل افزایش عملکرد و بهبود کیفیت است .
در مرحله دوم صفاتی که برای رسیدن به هدف اهمیت دارد شناسایی و بر اساس اهمیت اولویت بندی می شوند.
در ادامه درجه کنترل ژنتیکی یا وراثت پذیری صفت تعیین می شود. درجه کنترل ژنتیکی عبارت است از درجه وراثا پذیری یک صفت، که از طریق تجزیه و تحلیل داده ها روی عملکرد نتایج در رابطه با والد آنها قابل محاسبه است .
مرحله سوم در برنامه اصلاح درختان میوه عبارت است از انتخاب یک روش مناسب برای شناسایی درختان یا نهال های بذری که دارای صفات برتر هستند یا اینکه ژن های مربوط بع صفات اصلاحی را دارا هستند.
رشد اولیه سریع، اندازه میوه و کیفیت مغز نمونه هایی از این صفات هستند. تشخیص مقاومت به بیماری ها مشکل تر است. عوامل بیماری زا را پیدا کند تا گیاهان مقاوم به بیماری و همچنین حساس به بیماری را شناسایی کند . به محض شناسایی یک گیاه برتر، منبع ژنتیکی ایجاد این صفت شناسایی می شود.
گام بعدی، انتخاب والدین با ژنوتیپ مطلوب و دورگ گیری آنها به طریقی است که بتواند اطلاعات زنتیکی مورد نظر و ژنوتیپ های برتر را تولید کند. عمل تلاقی با استفاده از گرده افشانی کنترل شده صورت می گیرد که عبارت است از :
جمع آوری دانه گرده ی والد نر و انتقال آن به گل های ماده ایزوله شده والد ماده، تولید بذور هیبرید از طریق گرده افشانی کنترل شده، کاشت بذور تولید شده و مدیریت نهال های بذری هیبرید در قالب یک فرایند تعریف شده زنجیره ی یک برنامه اصلاحی است .