کاشت،داشت،برداشت سیب

 

درخت سیب

اجداد وحشی سیب در نواحی آسیای مرکزی بوجود آمدهاند، جایی که از دیر باز تمدن های قدیمی مستقر در آن نواحی، انواع اولیه و وحشی سیب را مورد استفاده قرار داده اند. به این لحاظ تصور بر این است که مرکز پیدایش سیب.(Malus xdomestica Borkh)   آسیای مرکزی می باشد. این گونه از اولین درختان میوه اهلی شده توسط انسان بوده و سابقه کشت و کار آن به دوران ماقبل تاریخ باز می گردد. عبور جاده ابریشم از یکسو به سمت چین و از طرفی به سمت خاورمیانه و اروپا طی قرن های متوالی سبب گسترش هرچه بیشتر این گونه به سمت شرق و غرب شده است. در حال حاضر نیز صدها رقم محلی و بومی سیب در جای جای کشور یافت می شود که حکایت از نقش ایران در پیدایش  انواع برتر سیب طی قرون گذشته دارد. متعاقب آن ارقام و گونه های مختلف سمت آسیا به اروپا گسترش و ضمن شروع عصر جدیدی در فرآیند گزینش و اصلاح سیب، سبب معرفی شمار قابل توجهی از ارقام اولیه و جدید طی دو قرن بر اساس اطلاعات سازمان خوار بار و کشاورزی (FAO) در سال ۲۰۰۸، سه کشور چین (5/27میلیون تن)، آمریکا (2/4 میلیون تن) و ایران (6/2میلیون تن) کشورهای اصلی تولید کننده سیب در جهان بوده اند و سپس کشورهای ترکیه، روسیه، ایتالیا، هند، فرانسه، شیلی و آرژانتین رتبه های چهارم تا دهم را به خود اختصاص دادهاند. بر اساس آمار نامه وزارت جهاد کشاورزی در سال ۱۳۸۷، بیشترین سطح زیر کشت سیب به ترتیب در استانهای آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، فارسی، اصفهان، خراسان رضوی و زنجان وجود دارد. همچنین بر اساس این گزارش متوسط عملکرد باغ های سیب در کشور کمی بیش از 5/15تن در هکتار بوده است.

بر اساس استاندارد وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا، یک عدد سیب واجد پوست به وزن متوسط ۱۸۲ گرم به طور متوسط دارای ۲۵ گرم کربوهیدرات، ۴ گرم فیبر و ۱۹ گرم قند است، که برآورد کننده ۸٪ نیاز روزانه به کربوهیدرات و ۱۸% نیاز روزانه به فیبر در یک انسان با ۲۰۰۰ کالری روزانه انرژی است. همچنین این مقدار سیب ۲٪ نیاز به ویتامین آ، ۱۴٪ ویتامین ث، ۲٪ کلسیم و ۲ %آهن مورد نیاز چنین شخصی را برآورده می کند.