هلو

نام علمی آن Prunus persica و از نوع گیاهان خزان شونده بوده ، ارتفاع آن به 10-5 متر می رشد. بادام و هلو را با میوه ی آنها که شفت نامیده می شود، میوه های آبدار و خوش طعمی دارد که به نسبت بزرگ هستند، در انواع هلو ، پوست میوه پوشیده از کرک است ، ولی انواع شلیل بدون کرک اند و پوست نرمی دارند. شلیل معروف به نکتارین (Nectarin) از جهت ژنتیکی هلو به دست آمده ، کوچکتر از هلو ، طعم و مزه آن گاهی بهتر از هلوست.

هلو را بر اساس این که هسته آن به گوشت میوه چسبیده یا از ان جدا باشد، به دو گروه هسته چسبان و هسته جدا تقسیم می کنند.

جوانه های گل هلو ، معمولاً در دهه ی دوم اسفند ماه ( برحسب اقلیم ، منطقه و واریته ) ظاهر می شود و باز شدن آنها تا سه هفته طول می کشد. جوانه های میوه دهنده و برگ دهنده در هلو دوتایی و سه تایی و گاهی منفرد و در کنار برگ می رویند.

نیازهای اقلیمی و شرایط رویش

اصولاً میوه های هسته دار زودتر از دانه ها در بهار شکوفه می کنند و در میان انها ، هلو نسبت به سرما حساسیت بیشتری دارد. گل های آن در کمتر از 4- درجه ی سانتی گراد از بین می روند؛ در مناطقی که خطر سرمازدگی آن زیاد است ، از کشت این درخت خود داری می شود. هلو برای شکستن دوره ی خواب خود به حدود 600 الی 1000 ساعت  دمای 7- درجه ی سانتی گراد نیاز دارد.

درختان هلو در مدارهای 25 و 45 درجه عرض شمالی و جنوبی پرورش داده می شوند و هلو مختص اقلیم مناطق معتدله ی سرد سیری است. درخت هلو را نباید در خاک های رسی که رطوبت را زیاد در خود نگه می دارد ، کشت کرد.

عمر درختان هلو

عمر درخت هلو معمولاً کم است. علت ان مجموعه ای از عوامل شامل خسارت دما ، بیماری سانکر باکریایی و نماتد حلقوی است. آثار این عوامل مدیریت هایی مانند هرس زود رس و اسیدی بودن خاک تشدید می شود.

تلقیح هلو

همه ی ارقام هلو به استثنای ارقام جی.اچ.هیل (G.H.Hale) ، البرتا (Elberta) ، هالبرتا (Halberta) ، کاندوکا (Candoka) و بعضی ارقام چینی ، همگی خود بارورند. در ارقام غیر خود بارور ، کشت یک در میان آنها با ارقام دیگر در باغ ضروریست . بدیهی است که وجود کندوی زنبور عسل هنگام شکوفایی گل نیز کمک زیادی به تلقیح گل ها من نماید.

ارقام هلو

1. هلوی رد هیون (Red haven)

یک هلوی میان رس و میوه ی آن به رنگ زرد و قرمز ، گرد و درشت ، هسته جدا ، جذاب و با کیفیت بالاست. محصول زیادی می دهد ، میان رس و برای مصرف تازه خوری و صنعتی مناسب است. برای به دست آوردن میوه های درشت باید آنها را تنک کرد. میوه ها هم زمان نمی رسند و باید چند بار عمل برداشت محصول را انجام داد. اگر خوب از ان مراقبت شود، یک رقم مقاوم به سرماست.

1. هلوی البرتا

اصل آن از آمریکاست . میوه های درشت دارد که رنگ آن زرد و گوشت ان به آسانی از هسته جدا میشود. داخل آن قرمز رنگ و بسیار مورد پسند کارخانه های کمپوت سازی است. این هلو در مناطقی مانند مشهد میان رس است و بیشتر به مصرف کمپوت سازی می رسد.

1. هلوی انجیری

گوشت میوه اش سفید ، طعم آن شیرین و طعم ان از بیشتر هلو ها بهتر است. هسته ی آن جدا ، پوست میوه نازک و لطیف است. در برابر بسیاری از آفات بیماری ها و سرما مقاومت می کند. در بیشتر مناطق می توان آن را کاشت. رقم پر محصولی است. در اوایل بهار ، زودتر از بیشتر ارقام هلو شکفته می کند و گل های صورتی رنگی دارد.

1. شلیل کیوتا درشت

مبدا آن امریکاست ، رنگ میوه قرمز تند ، گوشت آن قرمز کمرنگ و هسته ی چسبان دارد. بازار پسندی آن خوب و تاریخ برداشت آن دهه ی سوم مرداد ماه است.