پوسیدگی پنبه ­ای ریشه گردو

نشانه­های این بیماری برحسب سن درخت متغیر است. اولین نشانه­ی قابل مشاهده زردی خفیف است. درختان جوان به سرعت می­خشکد و برگ­های خشکیده اغلب تا چندین هفته به درخت چسبیده می­مانند و بر اثر فشار به راحتی کنده می­شوند. زوال درختان پیر ممکن است چند ماه ادامه یابد، مرز مشخص و ناهموار در محل تماس با خاک، بافت پوسیده قهوه­ای تیره زیرین را از بافت سالم روشن­تر بالا جدا می­کند.

گسترش بیماری به درختان مجاور هم در یک ردیف، ساده­تر از گسترش آن به درختان ردیف­های مجاور است و با گذشت زمان سبب مرگ تعدادی از درختان در یک الگوی دایره­ای یا بیضوی می­شود. معمولاً مرگ و میر در دماهای بالا رخ می­دهد. وجود رشته­های قارچی خرمایی تا قهوه­ای رنگ و کوچکتر از ریزومورف در سطح ریشه­های پوسیده تأییدی بر تشخیص پوسیدگی پنبه­ای ریشه است. تشخیص رشته­ها روی ریشه درختان بزرگ ممکن است برای نمونه­برداری از ریشه­های عمیق­تر به گودبرداری با کج بیل نیاز داشته باشد. برای کنترل این قارچ در مناطق پرخطر Juglans microcarpa که یک گونه محلی مقاوم گردو است، به عنوان پایه برای گردوی ایرانی به کار می­روند.