کاشت درخت گردو

برای تأمین طول دوره باردهی طولانی درختان گردو، باید قبل از احداث باغ مواردی مثل انتخاب محل، مدیریت کف باغ، سیستم­های آبیاری، انتخاب رقم، سیستم کاشت، تراکم کاشت و امکانات مکانیزاسیون در نظر گرفته شود زیرا بعد از کاشت درختان گردو برطرف کردن نقایص کار بسیار دشوار است.

کاشت اقتصادی گردو به خاک­های عمیق و حاصلخیز، آب قابل دسترس برای آبیاری و شرایط آب و هوایی گرم با کمینه دمای بالاتر از (7-) درجه سانتیگراد در زمستان و بالای صفر درجه سانتیگراد در بهار و پاییز نیاز دارد. برای ارقام جدید فاصله استاندارد کاشت 9*9 متر، کاشت نزدیک تقریباً 7*7 متر و در حصارها حدود 57*3 متر است. درختان معمولاً به شکل محوریت مرکزی تربیت می­شوند. برداشت تجارتی از سال سوم بعد از پیوند می­تواند شروع شود، با این حال بلوغ کامل تا 10-7 سال یا بیشتر رخ نمی­دهد.

نقشه کاشت

در زمین مسطح سیستم کاشت به صورت مربع، مستطیل یا آرایش پنج­تایی بوده ولی در زمین­های شیب­دار کاشت در روی خطوط تراز و تراس­ها صورت می­گیرد. در سیستم کاشت مربع، فاصله ردیف­های کاشت مساوی است و هنگامی که درختان به اندازه و رشد حداکثر خود رسیدند، در صبح و عصر روی یکدیگر سایه اندازی می­کنند، بنابراین این روش برای مناطق ابری و سردسیر مناسب نبوده و اغلب برای مناطق آفتابی و گرمسیر توصیه می­شود. همچنین در این سیستم کاشت از نور استفاده بهینه نمی­شود و مقداری از سطح زمین نیز به هدر می­رود. در ایران به علت بالا بودن شدت آفتاب سیستم مربعی مشکل چندانی ندارد.

حرکت ماشین آلات در این سیستم به صورت شرقی- غربی و یا شمالی- جنوبی قابل انجام می­باشد. در آرایش پنج­تایی یک درخت در مرکز چهار درخت کاشته می­شود. در سیستم مستطیل فاصله ردیف­ها از فاصله بین درخت­ها بیشتر است. این سیستم متداول­ترین روش کاشت در مناطق معتدله، سردسیر و ابری بوده و برای مناطق با شدت نور کم مناسب می­باشد. سایه اندازی درختان در این روش کمتر از سیستم مربعی بوده و همچنین در این سیستم برخلاف سیستم مربعی که جهت کاشت وجود ندارد، برای به حداقل رسانیدن سایه اندازی درختان جهت کاشت شمالی- جنوبی در نظر گرفته می­شود و حرکت ماشین آلات هم به صورت شمالی- جنوبی می­باشد.

روش کاشت مربع به علت سادگی و مناسب بودن از نظر عملیات زراعی و تنک کردن، در باغ­های گردو بسیار معمول است. در صورتی که شیب زمین بیشتر از 10 درصد باشد کاشت بر روی خطوط تراز انجام می­شود به این ترتیب در روی ردیف­های کاشت تمامی درخت­ها در یک سطح قرار می­گیرند. فاصله ردیف­های کاشت در شیب­های تند کمتر و برعکس در شیب­های کم بیشتر است.

فاصله کاشت

قبل از تصمیم­گیری در مورد فاصله کاشت نهال­ها باید عوامل مختلفی در نظر گرفته شود:

1-­ درخت گردو در حدود 15 تا 20 سال فضای معینی را اشغال می­کند بنابراین با اینکه در مراحل اولیه رشد این فضا مورد استفاده درخت قرار نمی­گیرد ولی در هنگام کاشت فاصله مناسب باید در نظر گرفته شود.

2- در سال­های اول، تولید محصول به طور مستقیم به تعداد درختان موجود در باغ بستگی دارد و هرچه تعداد درخت بیشتر باشد مقدار محصول نیز بیشتر خواهد بود.

3- تعدادی از ارقامی که در جوانه­های جانبی بارده هستند و نیز تعدادی از ارقام زودرس که برای کاشت متراکم مناسب هستند در حال حاضر در دسترس می­باشند.

4- عملیات هرس و حذف درختان اضافی امکان کشت متراکم را فراهم می­کند.

5- کشت متراکم درختان به مدیریت بهتری از نظر آبیاری، کوددهی، هرس و کنترل آفات و بیماری­ها نیاز دارد، لذا در ارقام مثل هارتلی که رشد رویشی قوی دارند و جوانه­های انتهایی آنها باروری می­شود فاصله کاشت 15 تا 20 متر در نظر گرفته می­شود و در رقم چیکو که رقمی زودرس با باردهی جانبی ولی در دوره باردهی درختی کوچک و متراکم می­باشد فاصله کاشت در مرحله اول رشد 6/6*6/6 متر در نظر گرفته می­شود و در نهایت با هرس و حذف تدریجی درختان اضافی فاصله کاشت به 3/9*3/9 متر تغییر می­یابد و یا رقم گردوی وینا (Vina) که رشد زیادی دارد و جوانه­های جانبی آن بارور و پرمحصول می­باشد در مرحله اول رشد 3/9*3/9 متر تغییر می­یابد و یا رقم گردوی وینا (Vina) که رشد زیادی دارد و جوانه­های جانبی آن بارور و پرمحصول می­باشد در مرحله اول رشد 3/9*3/9 متر و با تنظیم نهایی به 3/13*3/13 متر می­رسد در صورت نیاز به ارقام گرده دهنده باید این ارقام در ردیف­های ثابت کاشته شوند و از کاشت آزاد در ردیف درختان اضافه که بعداً حذف می­شوند باید خودداری نمود.

درختان گرده دهنده که از هر هشت ردیف یکبار کاشته می­شوند باید در موقعیتی باشند که در معرض وزش باد قرار گیرند. تمایل عمومی در احداث باغ گردو، کاشت تعداد زیادی درخت در واحد سطح از ارقام با باردهی جانبی است که باید به شدت هرس شده و برای جلوگیری از شلوغ شدن باغ به تدریج حذف شوند ولی عادت رشد و قدرت رشد ارقام، نقش مهمی در تعیین فاصله کاشت دارد.

کاشت و مراقبت از درختان جوان

در خاک­های رسی و خاک­های غیر حاصلخیز توصیه می­شود گودال­هایی به ابعاد یک متر مربع حفر شده سپس داخل آن به وسیله مخلوط خاک و کود دامی پوسیده به نسبت 1:2 در ماه آبان پر شود. کلیه مواد اضافی مثل علف­های هرز و بقایای گیاهان باید قبل از کاشت نهال از زمین خارج شود. اگر لایه سختی در چاله باشد، باید شکسته شود. نهال­ها باید از یک محل کاملاً مطمئن خریداری شوند. نهال­های تهیه شده را در یک گودال قرار داده روی ریشه­ها را با خاک مرطوب می­پوشانند تا از خشک شدن آنها جلوگیری شود. در اواخر دوره خواب یا اوایل بهار گودالی ایجاد می­کنند که سیستم ریشه به طور کامل در داخل آن قرار گیرد. نهال را داخل گودال قرار داده و ریشه­ها را به هر طرف پخش می­کنند و سپس آن را با خاک پر می­کنند و با پا فشار داده و بلافاصله آبیاری می­کنند. نهال­ها پس از کاشت باید از فاصله 40 تا 50 سانتیمتری بالای محل پیوند سربرداری شوند. در سال اول، آبیاری نهال­های کاشته شده از عملیات مهم به شمار می­آید.

نهال­های جوان در طی تابستان به آبیاری مداوم نیاز دارند ولی در هنگام بارندگی از غرقابی شدن خاک باید جلوگیری شود. تنه نهال­ها برای جلوگیری از آفتاب سوختگی با رنگ سفید رنگ­آمیزی می­شود. علف­های هرز بلافاصله پس از ظهور باید از بین برده شوند. در صورت وجود باد شدید، نهال­ها به قیم نیاز دارند به علاوه درختان جوان باید در مقابل آفات و بیماری­ها محافظت شوند. به طور کلی عملیات کاشت شامل مراحل زیر است:

1-­ آماده سازی زمین شامل جمع­آوری سنگ و کلوخه، ریشه و کنده­های پوسیده درختان و علف­های هرز از سطح زمین می­باشد. گودال­هایی به طول و عرض و عمق 80 سانتیمتر حفر می­کنیم. هنگام کندن گودال، خاکی که تا عمق سی سانتیمتری قرار دارد، به عنوان خاک سطحی و غنی است، این خاک را از خاک­هایی که بعد از آن کنده می­شود، جدا نگهداری می­کنیم.

2- تعدادی از ریشه­های زخمی شده را هرس می­کنیم تا به شکلی مناسب درآید. بهتر است پس از هرس ریشه­ها را با محلول پرالیناژ آغشته کرده و ریشه­ها را به هر طرف پخش می­کنیم. هنگام قرار دادن نهال در گودال باید دقت کرد ریشه­ها از خاک بیرون نمانده همچنین زیاد هم در خاک فرو نروند، به نحوی که نهال تا قسمت یقه زیر خاک قرار گیرد.

3- برای پر کردن گودال ابتدا نیمی از آن را تا عمق 40 سانتیمتری، مخلوطی از خاک سطحی و کود حیوانی می­ریزیم. این مخلوط باید از دو قسمت خاک سطحی و یک قسمت کود حیوانی تشکیل شده باشد، سپس با پا فشار داده و بلافاصله آبیاری می­کنیم.

داشت